هزار حرف نگفته

مصلای نماز جمعه: هیچکس مخالف سخنان امام جمعه محترم در دیدار با معاون عمرانی استاندار که ایشان بیان داشتند ( پیگیری احداث مصلی این شهرستان در سال اقتصاد، فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی، از مهمترین موضوع ها می باشد ) نیست. شهرستان 65 هزار نفری دهلران نزدیک به 20 سال می باشد که دارای امام جمعه و همیشه جمعه ها، نماز جمعه با شکوه تمام در مسجد جامع آن شهرستان برگزار می شود، هر چند بر همه ما واضح و روشن است که آن مکان برای خیل عظیم نمازگزاران روز جمعه کافی نمی باشد ولی اکنون که نزدیک به 2 سال از کلنگ زنی مصلای شهرستان می گذرد، بغیر از خاکبرداری آن، هیچ اقدام دیگری در آن انجام نشده است

سالهاست که شهر ما در انتظار داشتن مصلی نمازجمعه می باشد

شاید حدود 12 سال می شود که بنای ساخت مصلی بزرگ نماز جمعه در شهرضا گذاشته شده ولی تا بحال هیچ اثری از اتمام این طرح دیده نمی شود و به آرزوی دست نیافتنی تبدیل شده است.

مصلای نماز جمعه که قرار بود در مرکز شهر ساخته شود و پذیرای مومنین و معتقدین به اسلام و  نظام و انقلاب باشد دچار ایرادات اساسی و مبهم است .

اولین ایرادی که می شود به آن گرفت مسئله مکان مصلی می باشد که در پرترافیک ترین و کم وسعت ترین خیابان شهر انتخاب شده که جای تامل و بررسی دارد و در صورت بهره برداری از این مکان، به جهت رفت و آمد و ورود و خروج وسایل نقلیه نمازگزاران با مشکلات متعددی روبرو خواهد شد.

-      ثانیا،این مصلی در شرایطی مهیا شده است که زمین آن توسط خیرین و کمکهای مردمی طی این سالها خریداری شده است آنهم با خریدن خانه های اهل محل و وسعت دادن جهت مصلی، حتی در همین هفته های اخیر نماز جمعه بعد از سالها که نقشه کشیده شده است، توسط خود امام جمعه از مردم درخواست شد که جهت خریدن خانه ای در یک گوشه ی مصلی کمک کنند!!!! و این از دو جهت مورد بررسی است :

-       - در بین  خانه هایی که خریداری شده این مسئله دیده می شود که برخی از صاحبان آن با اکراه و خیلی سخت خانه ی خود را جهت این ساختمان فروخته اند که حتی اگر یک صاحبخانه با عدم رضایت اینکار را کرده باشد جهت امر نماز جمعه و نمازگزاران اشکالاتی بوجود می آید.

-      - مصلی در واقع یک مکان برای نماز جمعه است که بهتر بود با انتخاب زمینی از اراضی شهر که در قبال آن هزینه ای پرداخت نشود مهیا می گردید که پول خیرین در جهت ساخت و ساز آن خرج می شد و این ابهامات در اصل مصلی پیدا نمی شد.

-      - در بحث فنی و معماری این مصلی به گفته ی کارشناسان ایراداتی دیده
می شود و احتیاج به دوباره کاری هست. (تا همین قسمتی که ستونهایی زده شده و سقفی برپا شده است)

-      - مسئله دیگر اینکه ما اصلا عزم جدی و مستمر و کارگشا از امام جمعه و .... نمی بینیم که این مصلی ساخته شود وبا این حال باید گفت ، چرا هنوز از مردم در نماز جمعه پول گرفته می شود که نوعی آبروریزی می باشد.

- مسئله دیگر اینکه اگر این مکان مورد بهره برداری نیست و حالا به اشکالات آن رسیده ایم، پس بهتر است فکری اساسی وجامع، هم برای این ساختمان ناقص و هم برای جایی جهت مصلی بشود.

مسئله ای که بیشتر به چشم می خورد، مسئله مدیریت این طرح است که به شکلی محسوس ضعیف و بی برنامه است و تا به حال جز هدر رفتن هزینه هایی که انجام شده حاصلی نداشته است.

من زمین را دوست دارم!

سلام بر دحوالارض، روزی که آسمان و زمین، برای آدمی آغوش می‌گشایند و نعمت‌هایشان را به سوی او روانه می‌کنند. 

سلام بر دحوالارض، روزی که برای نخستین بار، خدا نعمت‌هایش را نازل کرد تا آدمی به مهرش پی ببرد.

سلام بر دحوالارض، روزی که خدا آن را پدید آورد تا بهانه‌ای دیگر بر بهانه‌ها بیفزاید، بلکه آدمی را از زندان دنیا و از بند اهریمن برهاند.روزی که شمع وجودمان را بار دیگر با شعله ایمان روشن کنیم، و از تاریکی ظلمت ‌کده دنیا بکاهیم.

***

روز بیست و پنجم ذی‌القعده، روز دحوالارض است، روزی که مورد توجه فراوان اهل بیت علیهم السلام بوده و درباره فضیلت‌ها و اعمال این روز احادیث زیادی وارد شده است که در این نوشتار اولا به چگونگی آن و سپس به اهمیت روز دحو الارض به اجمال اشاره خواهیم کرد:

در اخباری که در موضوع روز دحو الأرض روایت شده، آمده که:

آب همه ی کره زمین را فراگرفته بود و چون فرو نشست، خشکی ای که برجسته و از آب بیرون آمد، (مانند جزیره که از قعر دریا برجهد و بالا آید)، به تدریج پهن و بزرگ وگسترده شد.

قُبّه ای که در نخستین بار نمودار شده، محل کعبه در مکّه مکرّمه است و به تدریج گسترش یافت که از آن تعبیر به دحوالأرض شده است. طبیعیان امروز (منظور دانشمندان زمین شناسی، زیست شناسی و جغرافیا) هم می گویند: «آب به همه ی زمین احاطه داشت و خشکی به عللی از قعر آب برآمد و بر سطح زمین چین ها و شکنج ها هویدا شد». سپس باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ها گستردند. اندک اندک زمین هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع پدید آمد.

دحو: گستردن. «وَ الأرضَ بَعدَ ذَلِکَ دَحَئَهَا»؛ زمین را پس از آن بگسترد.

البته در لغت «ارض»، مراد از آن کره زمین نیست، بلکه سطح خشکی است مقابل دریا و کوه، کوه و آب از زمین نیستند و به مقتضای این آیه، خشکی زمین که آن را «رُبع مسکون» می نامند پس از خلقت اوّلین، پدید آمد. دحو الأرض، گسترده شدن سطح خشکی زمین است بعد از آب گرفتگی و سنّت تکوینی عالم طبیعی به اذن خدا بر آن است که کعبه ی حق متعال، در هر دوره در همان نقطه ای بر پا گردد که اوّلین بار سر از آب بیرون آورده باشد.البته دوباره آب همه جای سطح کره ی زمین را فرا می گیرد  و روزگار این دوره ی آدمیان پایان می یابد. و در هر صورت بسان دوره ی گذشته، خلقت آدم باز هم شروع می شود.

روز دحوالارض:

در شب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم7و حضرت عیسى7متولد شده اند. در این روز، رسول خدا 6به قصد حجة الوداع از مدینه با یکصد و چهار هزار نفر و حضرت فاطمه –سلام الله علیها- و تمامى اهل بیت خود از شجره به مکه عزیمت نمودند. در روایتی نیز آمده است که قائم7در همین روز قیام خواهد کرد،و در چنین روزی حضرت آدم 7 به زمین هبوط کرده است.

از مجموع آیات و روایات چنین بر می آید که بی ‌گمان دحوالارض، نماد مهرورزی و رحمت پروردگار به بندگان خویش و سرآغاز آمادگی و فروتنی کره زمین برای زندگی و سکونت آدمیان بر روی آن بوده است. از این رهگذر پاسداشت دحوالارض، پاسداشت انبوهی از نعمت‌های بی ‌پایان خداست که به تدریج بر چهره زمین ساخته و پرداخته شده است تا انسان‌ها، با آرامش بر روی این کره خاکی زندگی کنند.{اِنَّ لِرَبِّکُمْ فی ایامِ دَهْرِکُمْ نََفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها لَعَلَّهُ اَن یصیبَکُمْ نَفْحَةٌ مِنْها فَلا تَشْقَوْنَ بَعْدَها اَبداً؛ همانا در طول زندگی شما نسیم‌هایی از سوی پروردگارتان می‌وزد. هان! خود را در معرض آنها قرار دهید، باشد که چنین نسیمی سبب شود که برای همیشه بدبختی از شما دور ماند.} حضرت علی7فرموده اند: «نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روز دحوالارض بوده است و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صد‌ساله رسیده است؛ عبادت صد ساله‌ای که روز‌های آن را به روزه و شب‌های آن را به عبادت گذرانیده است و هر جماعتی که در این روز گِرد هم آیند و به ذکر پروردگار بپردازند، پراکنده نخواهند شد مگر آنکه خواسته‌های آنان برآورده خواهد شد و در این روز هزاران رحمت از سوی پروردگار نازل می‌شود که نودونه درصد آن از آنِ کسانی است که روزش را به روزه و ذکر و شبش را به احیا و عبادت مشغول باشند.

برداشت عرفانی میرزا جواد آقا ملکی تبریزی از روز دحوالارض از این قرار است: «از بزرگترین نعمتهاى این روز این است که کعبه را خانه خود قرار داد و اجازه داد که مردم آن را زیارت نموده و با پاداش و رضایت فراوان، این عمل را از آنان مى پذیرد و این نهایت لطف، مهربانى و کرم است. در روایت هم آمده است که خدا می گوید: «زمین و آسمانم گنجایش من را ندارد؛ بلکه قلب بنده ی مؤمنم گنجایش مرا دارد.» آن?گاه که انسان در مى یابد که او تا چه اندازه دوست دارد دست عنایت خود را روى سر مؤمنین نگه دارد و در جذب آنان به خود، همه ی بهانه ها را فراهم می کند،  قدر نعمت وجود پیامبر بزرگوار6 را که به?واسطه ی آن ما را به این عالَم?هاى گرانقدر هدایت نمود و این دلهاى مرده را با نور ایمان حیات بخشید، خواهد دانست.»

در این روز چند عمل وارد شده است:

1.روزه داشتن که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.

2.احیا و شب زنده داری شب دحوالارض که برابر با یک سال عبادت است.

3. توبه و استغفار، ذکر ودعا.

4.انجام غسل به نیت روزِ دحوالارض و نماز مخصوص آن.

5. دعای ویژه این روز. دعاى این روز مشتمل بر مضامین عالى اخلاقى - اجتماعى و طلب رحمت و توفیق توبه و پیروزى اهل حق می‌باشد. گویا تعیین یک روز خاص رمزی است از دوره‌‏اى که زمین از وضع پیشین متحول شد و چهره سوزان و خشمناک آن به تدریج به صورت رحمت درآمد  و زمین و هوا، آماده براى پیدایش آب و گیاه و انسان گشت.در بخشی از این دعا، به مسأله دحوالأرض چنین اشاره شده است : «ای خدایی که خانه کعبه را گسترانیدی و دانه را شکافتی و سختی را برطرف ساختی، از تو می خواهم در این روز که به حق آن را بزرگ نمودی، هر گرفتاری و مشکلی را برطرف سازی.»

6. بهترین و با فضیلت‌ترین عمل مستحبی این روز، زیارت حضرت امام رضا 7 است. 

حاج آقا مهدی امامی

پیکر پاک عالم ربانی حاج سید مهدی امامی در مراسمی باشکوه و خیره کننده  بر روی دستان مردم شهر تشییع شد و در جوار امامزاده شاهرضا دفن شد. با اینکه روز کاری هفته بود و علی رغم اینکه برای فوت این «عالم متقی و سید بزرگوار» عزای عمومی اعلام نشد، باز هم اطراف مسجد جامع شهر و میدان تاسوعا،آکنده از مردم عزاداری بود که برای وداع با «حاج آقا مهدی» بی تابی می کردند.عده زیادی از مردم شهرضا و دیگر شهرها که به «حاج آقا مهدی» عُلقه ای داشتند خودشان را به تشییع و تدفین و ترحیم ایشان رساندند.

در جای جای شهر و در مقابل هر اداره و نهادی، بنری منقش به تمثال زیبای ایشان که گویای «بزرگواری این مرد عزیز نسبت به  مردم شهر» بود، خود نمایی می کرد.

حاج آقا مهدی امامی از شاگردان عارف والامقام حاج آقارحیم ارباب بودند. از ایشان، شب زنده داری، زهد و تقوا و بی اعتنایی به دنیا در اذهان مردم مانده است. روحانی وارسته ای که 70 سال ملبس به لباس پیامبر(ص) بود و از هیچ کوششی در جهت دیانت و اعتقاد مردم دریغ نمی کرد یا در راستای رفع مشکلات همه ی مردم شهر و مراجعین اش دلسوزانه قدم برمی داشت و گره کسی را تا باز نمی کرد، آرام نمی گرفت.. حاج آقا مهدی، عزیز و مورد وثوق بازاریان و مردم بود و هر چه می توانست از این اعتبار خود در مسیر رفع و گره گشایی مردم بهره می برد اگر از یک طریق نمی توانست، با اصرار به درهای دیگر مراجعه می کرد و تا حصول نتیجه و شادی دل نیازمند، دست بردار نبود و او همه ی اینها را ذخیره ی آخرتش می کرد؛ گویی که زنده بودن را و دیندار بودن را فقط در این امر می دانست که به امور بندگان خدا رسیدگی کند. جوانی را شنیدم که در کمتر از یک هفته، هم کارش را و هم همسرش را به واسطه ی حاج آقا بدست آورده بود. یا چه بسیار افرادی که با وساطت ایشان بدهی شان مرتفع  شده بود و هزاران مورد آشکار و نهان دیگر که گفتنش برای خوانندگان و مردم شهرضا تکرار مکررات است. این اخلاق حاج آقا مهدی بر کسی پوشیده نبود و با فوت ایشان همگیِ مردم یاد خدماتش افتادند و مشکلاتشان را یاد آور شدند که به دست او حل شده بود.

اما! مسلم است که جهات متعددی از وجود ایشان مکتوم است. از جمله:

-علم ایشان که گفته می شود که تدریس دروس حوزوی حاج آقا مهدی در رسائل و مکاسب در تمام استان اصفهان مسلط ترین تدریس بود،

-یا ظلم ستیزی این مرد بزرگ که در راستای زندگی مجاهدانه اش اولین معممی بود که روی منبر رسول الله(ص)، بر سر حکومت طاغوت و شاه ملعون فریاد کشید و مردم شهر را از جنایات کثیف او آگاه کرد و در پی این سخنرانی های آتشین و کوبنده اش، در اصفهان زندانی شد،

-یا منبرهای پر مغز و معرفتیِ ایشان آنچنان بیدار کننده بود که هنوز هم از ذهن قدیمی های قمشه فراموش نشده است،

-یا اینکه در طبع شعر ید طولایی داشت  و اشعارش مشکل گشای مسائل عرفانی عرفا بود؛ و دیگر مواردی که  بر همگان مخفی مانده است)گفتگو با حضرت آیت الله نجفی)

اگر چنین جمعیت عظیمی بعد از سالها به بدرقه او آمد و راهی دیار ابدی اش کردند، رمزی داشت و آن رمز، فقط و فقط ایمان والا و مردم داری اش بود، چرا که در همه ی این سالها هر کسی چه متدین و غیر متدین، زن و مرد، پیر و جوان همه و همه دل مآبانه حاج آقا مهدی را دوست داشتند و به او احترام می گذاشتند و تابلوی افتخار اسلام و لباس پیامبر(ص) بود.

«هر چه که می‌کشیم و هر چه که بر سرمان می‌آید از نافرمانی خداست و همه ریشه در عدم رعایت حلال و حرام خدا دارد.»                                     سردار شهید حاج حسین خرازی

اگر به مال و ثروت به عنوان امانت الهی و وسیله‌ای برای کسب کمال انسانی نگاه کنیم، می‌توان با آن به سوی خدا رفت و محبوب حقیقی خود را پیدا کرد. مال و ثروت، آزمایشگاه انسان است. اگر انسان بداند باید آن را از کجا و چگونه به دست آورد و چگونه و کجا خرج کند، بسیار خوب و کارساز است و در راه آباد کردن دین و دنیای خود می‌توان از آن بهره برد وگرنه وبالی می شود که گرفتاری دنیا و آخرت را برای خود انسان چه بسا دیگران در پی خواهد داشت.

درآمد حرام  فقط از دیوار مردم بالا رفتن نیست، کاسبی از طریقی که خلاف قانون و مقررات یعنی فاقد شفافیت برای مراجع دولتی و حکومتی باشد هم حرام است، کسبی که در آن دروغ باشد یا گرانفروشی، کم فروشی، احتکار، کم کاری، رشوه، تضییع حق دیگران، رانت خواری و... هم باشد، حرام است. حتی بی اخلاقی؛ یعنی نداشتن حیا، پرده دری در روابط کاسب و مشتری یا کارمند و ارباب رجوع، همه ی این موارد که منجر شود انسان در آمدی کسب کند، آن درآمد اشکال پیدا می کند.

روی سخنم در این مقال همین مسئله رعایت اخلاق در بازار است. آسیب اجتماعی بسیار زننده و قبیحی که در این چند سال اخیر، در بازار و محیط کاری بیداد می کند؛ مسئله ی روابط نامحرمان است که بسان یک غده سرطانی در همه ی بخشهای جامعه نفوذ کرده است و تا سرحد نابودی پیش می رود.متاسفانه، ابتذال و فساد اخلاقی، فراتر از حد رفته  و به طور سرسام آوری آرامش اجتماعی را برهم زده است.

رابطه ای که در حال حاضر مشاهده می شود یعنی نوع برخورد زن و مردهای بی مبالات، مطمئنا از روابط نامشروع جنسی که به طور پنهانی صورت می گیرد، اثرات مخرب بیشتری به جا می گذارد. در واقع بازتاب فیلمهای مفسده انگیز شبکه های ماهواره ای در جامعه متاسفانه به ظهور رسیده و اهداف آنها تا حدودی حاصل شده است.

آنچه که در این شبکه ها به آن می پردازند؛ ابتذال جنسی به طور مستقیم نیست و هدف گذاری مدیران آن، پرداختن به مسائل بی اخلاقی در ذهن بینندگان می باشد. وقتی در جریان یک قصه یا درام اجتماعی، تضادهای خانوادگی و اعتراضات خانواده را در نوع نگاه به رابطه با نامحرمان نشان می دهد، القائات ذهنی ایجاد می کند و دغدغه سازی می کند تا شرایط جامعه ی ایرانی را به سوی آزادی روابط و شکستن حریم خانوادگی پیش ببرد تا قبیح دانستن این عقیده ی دینی، اسلامی و عقلانی از بین برود.

 اکنون با این تهاجماتِ فکری و ذهنی که در جامعه رسوخ کرده و زشتی ها و سبُک رفتاریهایی بین زنان و مردان بی قید و اخلاق در مغازه ها و پاساژها دیده می شود که نهایتا هم خرید و فروشی صورت می گیرد به قیمت از دست دادن دین و رواج دادن اخلاق مبتذل درکسب و کار، نباید چیزی جز درآمد حرام، عایدی داشته باشند که به تبع آن طبق قانون نظام طبیعت، دچار عواقب سوء و زیانباری در زندگی خواهند شد و هیچگاه روی آسایش و سلامت را نخواهند دید، مگر اینکه توبه نمایند.

همین است که شهید خرازی می گوید: «هر چه که می کشیم از نافرمانی خداست...» 

به جای خواندن چند مقاله، این مقاله را چند بار بخوانید!!!

این نکته جالب توجه است که ژولیوس قیصر (59 پیش از میلاد) به رومیانی که فرزندان بسیاری داشتند جایزه می داد و زنان بی فرزند را از سوار شدن بر تخت روان و استفاده از زیورهای گرانبها منع کرده بود" (1) اساسا همین حقیقت تاریخی بود که موجب شده بود در نیمه ی دوم قرن بیستم، شرق و غرب تفکر تنظیم خانواده را محکوم کنند. خروشچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی در آن سال ها می گفت: "فکر محدود کردن توالد و تناسل، یک تئوری آدم خواری است که ایدئولوژی بورژوازی (سرمایه داری) آن را اختراع کرده است" ژنرال دوگل نیز در زمان ریاست جمهوریش برای جلوگیری از مصرف قرص های ضدبارداری، مبارزه ی گسترده ای را سامان داد، بدان امید که مادران فرانسوی، فرزندان بیشتری به دنیا بیاورند.

ادامه مطلب

...

"اگر می خواهید گذرنامه ایرانی به احترام خود برگردد،                 پای صندوق آراء بشتابید"!!!

مقام معظم رهبری(درایام انتخابات):
«من به نامزدهای گوناگون عرض میکنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعداً به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که میتوانید انجام دهید، وعده بدهید.»

در همین راستا، تعدادی از مهمترین وعده های انتخاباتی دکتر روحانی در سال 92 را بازخوانی می کنم:

    «در برنامه مدون من علاوه بر راه حل های برای رفع این مشکلات؛ راه حلهای کوتاه مدتی یک ماه و 100 روزه برای حل مشکلات ومعضلاتاقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی پیش بینی شده است که ما می توانیمدر یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.»

(برنامه تلوزیونی با دوربین، 7 خرداد 1392)

       
   «در صورت انتخاب به سمت ریاست جمهوری، دستمزد کارگران را طبق قانون به اندازه‌‌ی تورم افزایش خواهم داد. دستمزد کارگران باید طبق قانون کار به اندازه‌ای که تورم وجود دارد، افزایش پیدا کند. در صورت انتخاب به سمت ریاست جمهوری، در دولت آینده حداقل حقوق کارگران مطابق با نرخ تورم افزایش پیدا خواهد کرد.»
(گفتگو با خبرگزاری ایلنا در رشت، 19 خرداد 1392)

   «ما برای اشتغال یک برنامه جدی خواهیم داشت و من جدی ترین برنامه اقتصادی ام در ماههای اول حل معضل اشتغال است و مخصوصا برای آنهایی که تحصیل کرده دانشگاهها هستند و وقتی این مشکل شد خود به خود ما می توانیم دانشجویان تحصیلکرده خارج از کشور را هم به داخل کشور جذب کنیم و استفاده بکنیم.»
(گفتگو با ایرانیان خارج از کشور در شبکه جام جم؛ 10 خرداد 1392)

    «دولت تدبیر از هرگونه تهمت و تخریب پرهیز خواهد کرد. این دولت حتی به آن‌هایی که هشت سال به ماها تهمت زدند، مقابله به مثل نخواهد کرد.»
(سخنرانی در جمع مردم بجنورد، 22 خرداد 1392)

    «دولت تدبیر و امید به دنبال این است که آنچنان مردم را از درآمد سرشارکنند که اصلاً به یارانه 45 هزار تومانی نیازی نداشته باشند.»
 (برنامه گفتگوی ویژه خبری، 6 خرداد 1392)

     «کارگران کارخانه های ما بیکار بودند اما برای کارخانه های چین اشتغالایجاد کردیم و به دولت سازندگی و اصلاحات ایراد گرفتیم و تهمت زدیم»
 سخنرانی در ورزشگاه شهید شیرودی، 18 خرداد 1392

     «اگر می خواهید ریال ایرانی به جای اول خود برگردد، اگر می خواهید گذرنامه ایرانی به احترام خود برگردد، پای صندوق آراء بشتابید.»

سخنرانی در ورزشگاه شهید شیرودی، 18 خرداد 1392
     «سانتریفیوژها باید بچرخد و زندگی مردم نیز باید بچرخد؛ باید یادمان باشدکشور توسعه می خواهد؛ ما برای بمب که هسته ای نمی خواهیم به دنبال توسعه ایم و اگر دنبال توسعه هستیم باید درست رفتار کنیم و این بسیار تدبیر میخواهد.»
برنامه تلوزیونی رویکردها و برنامه ها، شبکه چهار سیما، 16 خرداد 1392

     «پهنای باند اینترنت در شأن ایرانیان نیست. دنیای امروز دنیای ارتباطات است اما متاسفانه در کشور عده‌ای در دنیای قرن نوزدهم سیر می‌کنند.»

     «مطمئن هستم اگر تمام مدیران لایق برای اداره کشور فرا خوانده شوند و دست همکاری توأم با تواضع به طرف اساتید و نخبگان دراز کنیم، کشور از تمام مشکلات نجات پیدا می‌کند ... با تشکیل دولت تدبیر و راستگویان دولت شایسته‌سالاری را در کشور حاکم کرده و اخلاق محمدی (ص) را به کشور برمی‌گردانیم.»
سخنرانی در جمع مردم گیلان، 19 خرداد 1392

     

* از بهبود وضعیت اقتصادی و افزایش حقوق کارگران(طبقه کف جامعه) فقط پایین اعلام کردن میزان تورم در کشور انجام شد!

* از احترام گذرنامه و عزت ایرانی همین بس که نماینده ایران در سازمان ملل مدتها پشت درها ماند و ویزایش را صادر نکردند- توهین و بی ادبی نخست وزیر انگلیس مقابل شخص رئیس جمهور ما - اخیرا هم که بی حرمتی نیروهای عربستانی نسبت به زائران ایرانی و...

* گفتند سانتریفیوژها بچرخد و زندگی هم بچرخد اما ظاهرا ایران را دور سر چرخاندند و زندگی هم بهبود نیافت و بازار هم پنچر ماند.

* به جرم هشت سال کوتاهی دستشان ازقدرت،آنچنان دولت قبل را می کوبند و تخریب می کنند که صدای پدر معنوی شان هم درآمد و گفت که این دولت تنبل است و کار نمی کند.

* از مدیران هم کسانی لایق شناخته شدند که عمدتا مدیران پیر، فرتوت، خسته و سلسله مدیران 25 ساله ی قبل از دولت هشتم و نهم باشند و دریغ از حضور نخبه و استادی در راس مدیریت کلان کشور، که سهم شان شد بیسوادی و بی شناسنامه ایی. شایسته سالاری هم که بماند جای خود.

* گفتند پهنای باند اینترنت و ارتباطات را بیشتر می کنند! اما دیدیم که بستر ابتذال و بی بندوباری جوانان را پهن تر کردند و دایره جدایی افراد جامعه را گستردند تا در نتیجه بنیان و نظام خانواده متزلزل شود.

* حرف از بی نیازی خانواده ها به یارانه زدند! ولی حتی نتوانستند بازار کشور را کنترل کنند و هر وفت قیمت اجناس بالا رفت، جز شعار و بخشنامه نویسی عرضه ی دیگری نشان ندادند!

... بقیه را خودتان تطبیق دهید.

آزمون بزرگ نظام!

در روزهای آینده نه فقط قوه قضاییه بلکه کل نظام جمهوری اسلامی ایران در برابر آزمون بزرگی قرار می گیرد، آزمونی که نتیجه آن هم می تواند سطح اعتماد مردم و نخبگان به نظام را بالاتر ببرد و هم برعکس این حالت پیش بیاید.
شاید بتوان گفت رسیدگی به پرونده مهدی هاشمی(همان آقای "م.ه" معروف و همان آقای "جونیور" پرونده استات اویل) بدلیل ابعاد امنیتی ، اقتصادی و سیاسی اتهامات، بزرگترین چالش قوه قضائیه در حداقل دهه اخیر باشد.
مردم ایران بسیار مردم باهوشی هستند و بر خلاف مردم بسیاری از کشورها از حافظه خوبی هم برخوردارند .
مردم حکم اعدام صادر شده برای فاضل خداداد (عامل اختلاس 123 میلیاردی) را به یاد دارند.
مردم حکم اعدام صادر شده برای مه آفرید خسروی(عامل اختلاس معروف به 3000 میلیاردی ) را به یاد دارند.

مردم حکم اعدام صادر شده برای آن جوانکی که در خیابان با چاقو کیف عابری (حاوی 70 هزار تومان) را سرقت نمود، به یاد دارند.
مردم به یاد دارند که هر از گاهی عده ای را در شهر، "آفتابه" به گردنشان می اندازند و برای عبرت خلایق می چرخانند.
بله مردم احکام ریز و درشت دستگاه قضا را در نظر دارند.
در اینکه نظام جمهوری اسلامی توان اعمال قدرت نسبت به خطاکاران عادی را دارد، مردم هیچ شک و شبهه ای ندارند اما...
اکنون مردم منتظرند ببینند آیا زور نظام جمهوری اسلامی به فردی که وابسته به قدرت سیاسی هست هم می رسد یا نه!
یکی از نتایج محتمل حکم صادره از سوی قاضی می تواند این باشد که مردم مطمئن بشوند که نظام جمهوری اسلامی با هیچ مفسدی ولو وابسته به بلند پایگان حکومت رودربایستی ندارد.
البته بسته به نوع حکم صادره و نتیجه زور آزمایی نظام با یکی از وابستگان به قدرت سیاسی، نتایج دیگری نیز به ذهن متبادر می شود که حتی تصور آن نیز موجب خسران است.
 به هر حال به شخصه بسیار امیدوارم در این زور آزمایی نظام مقدس جمهوری اسلامی سربلند بیرون بیاید و نشان دهد که در جمهوری اسلامی هیچ مفسدی در مقابل قانون مصونیت ندارد. 

شهرداری،تابلوی دینداری شهر

من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق

«حلاوت و شیرینی، که در راه خدمت به مردم حاصل می گردد با هیچ یک از مقیاس های دنیوی قابل سنجش نیست»

اینروزها که در خیابان ها و چهارراهها رفت و آمد می کنیم به خوبی متوجه تابلوهای جدید تبلیغاتی(ایستاده) که توسط شهرداری نصب شده می شویم که در نوع خود جالب و نو می باشد.

بنا دارم یک تشکر ویژه از مسولین فرهنگی شهرداری داشته باشم. با توجه به اینکه این تابلوها جهت تبلیغات در شهر استفاده می شود، اما دلسوزان و متعهدانی در شهرداری شهرمان مشغول هستند که جنبه ی فرهنگی و اجتماعی شهر را هم از نظر دور نینداخته اند و از این تابلوها برای ارتقای آگاهی و بینش مردم نسبت به مسئله ی حجاب، دین، ماهواره و ... استفاده می کنند که به طورمحسوس از هر طرف در میادین و چهارراهها به چشم می خورد و باعث تغییر فکر و جهت دهی بینش مردم می شود و چه خوب است که این جهت دهی در راه اعتلای دین و اخلاق صورت می گیرد. همین که این دغدغه و مسئله در معاونت فرهنگی شهرداری دیده شده و از ابزارهای جذاب در سطح شهر برای پیشبرد آن استفاده می کنند خودش جای خرسندی دارد و به نوبه ی یک شهروند، تشکر و تقدیر می کنم و منتظر اقدامات موثرتر و جذاب تر از طرف شهرداری هستیم.

البته لازم است از دغدغه ها و طرح مسئله هایی که از طرف شورای شهر و بالخصوص سرکار خانم صفوی در مورد مسائل فرهنگی شهر می شود هم تشکر کنم و امیدوارم سازوکاری ایجاد شود که مسئولین با بکارگیری افراد توانمند و دلسوز در سطح شهر و هماهنگی های لازم، بتوانند به این خواسته ی به حق مردم جامه ی عمل بپوشانند، چرا که کار فرهنگی در سطح شهر باعث تعالی روح شهر می شود.

اصولا شهرداری ها به مسائل عمرانی توجه ویژه دارند و حالا که در شهر ما این عزیزان نشان دادند دغدغه ی فرهنگی از اهداف کاری شان هست باید با همکاری یکدیگر، به ظاهر و باطن شهر رسیدگی کنیم که شهر با نشاط تری داشته باشیم. همینطور که با هرس کردن درختان! چشم انداز طبیعی، کوهها و آسمان شهر نمایان شده و باعث نشاط و روشنی چشم مردم گردیده است، با هرس کردن آلودگی های اخلاقی هم، می توان شادابی و فضای سالم جامعه را دارا شویم.- ان شاء اله

بالاخره فرزندآوری خوبه یا نه؟!

مسئله ای که باعث شد دوباره قلم بدست گیرم و در مورد فرزند آوری بنویسم،  اعلام  نظرات خوانندگان عزیز و انتقادات نهادینه شده ی شعار "فرزند کمتر،زندگی بهتر" بود و متواضعانه از همه تشکر می کنم. چه آنها که زبان به تحسین گشودند و چه خوبانی که از طریق هفته نامه ی وزین شهرضا انتقاد داشتند..

از این نظرات که کاملا طبیعی و قریب به ذهن هم بود متوجه شدم که بعضی از خوانندگان، به آن حرف اصلی مقاله از بیان مسئله جمعیت پی نبرده اند و انتظار هم نیست 20 سال شستشوی مغزی با یکی دوسال کار اصلاح گردد.

صحبت سر این است که فرزند آوری یکی از هدفهای تشکیل خانواده است و آگاهی از مسائل پرورش کودک، وظیفه اصلی پدر و مادر است و به طور خاص، تامین رزق و مایحتاج مادی کودک از وظایف والدین نیست، چرا که در آموزه های دینی ما موکداً بیان شده که رزق بچه با خودش می آید و پدر و مادر  به عنوان سرپرست خانواده فقط وظیفه دارند کار کنند، سالم هم کار کنند و کسب حلال داشته باشند.خدا وقتی رزق انسان را زیاد می کند که بهانه اش ایجاد شود و فرزند دار شدن یکی از اسباب زیاد شدن رزق است.. این اعتقاد و باور همان چیزی است که می خواستم همه ی خواننده ها دقت داشته باشند.

 ضمن این یادداشت، خوب است که اشاره کنم؛ اگر پدر و مادر به آن وظیفه ی آموزش و آگاهی از چگونه تربیت کردن کودک بپردازند خیلی از مسائل و گرفتاریها به وجود نمی آید. اکنون دورانی است که باید باور کنیم نداشتن فرزند و کم فرزندی بحران جامعه است.

- پدر و مادر همه ی تلاششان این است که وسایل خوشبختی و رفاه فرزند خود را تامین کنند و تصمیم می گیرند که فرزند کمتر داشته باشند؛ در حالیکه نمی دانند همین تک فرزندی و کم فرزندی اولین علتی می شود که نشاط و شادابی را از او می گیرد و به گفته ی کارشناسان، عمده ی مشکلات روانی جوانان، ناشی از همین مسئله است. یکی از نیازهای اصلی فرزند، داشتن خواهر و برادر است. بچه ای که تنها بزرگ می شود دچار آسیب های روانی خطرناکی می گردد و اثرات این تنهایی در سن نوجوانی و جوانی او بیشتر بروز خواهد کرد که از جهاتی دیر شده است. تلفنهای همراه اندرویدی، تبلت، لپ تاپ و غیره هیچ وقت همبازی کودک ما نخواهد شد و در اطراف خود می بینیم که این وسایل، چه اثرات مخرب و عقده آوری روی او می گذارد.

-فرزند کم در خانواده، باعث بوجود آمدن افسردگی زودرس می شود. پدر و مادر امروز ما که پا به سن 50 سالگی گذاشته اند، با فرستادن فرزندان اندک خود به خانه ی بخت، دچار تنهایی می شوند و اگر آنها هم به واسطه ی همین شعار منحوس، اقدام به آوردن فرزند نکنند، از نعمت داشتن نوه که دارای شیرینی و نشاط فراوانی است بی بهره می شوند و این یعنی افسردگی بیشتر والدین. 

وقتی جمعیت خانواده کم شد، در مقابل، بیماریهای روانی و جسمی، آسیبهای اجتماعی و اخلاقی بیشتر می شود، که باید گفت دولت وقت و دولتهای بعد از آن با پیگیری این شعار کذایی، باعث این گرفتاریهای روحی و روانی و مادی هستند. این از واضحات است که دولت همانطور که خدمات اجتماعی مردم را در آن زمان کم کرد، امروز باید همه ی قوانین نادرست قبلی را برگرداند. دولت می خواست که از هزینه ها کم کند و به اقتصاد سروسامان دهد، ولی حالا معلوم شده باید چند برابر آن را امروز هزینه کند تا چند سال دیگر، دچار سالخوردگی جامعه و تبعات آن نشود و همینطور بحران نیروی کار و جوان نداشته باشد. هرچه نیروی انسانی کمتر شود، من و شمای پدر و مادر باید بیشتر از توانمان کار کنیم و اجازه ی بازنشستگی نخواهیم داشت و مطمئنا راندمان کاری و پیشرفت کشور هم پایین خواهد آمد.  

به هر حال سعی بر این بود که با قلمی ساده و دلسوزانه و نه کارشناسانه، دور از لغات علمی و  آنچنانی توصیه کنم و نه نصیحت، که مردم به جای چشم دوختن به دست دولت، باید به خدا و دین خدا توجه کنند و مطمئن باشند با عمل به وظایف عاطفی و تربیتی خود اوضاع با نشاط و سالمی بدست می آورند.

در آمد بی رنج و بی منت

امام باقر علیه السلام می فرمایند:«تمام کمالات در سه چیز نهفته است: فهم عمیق از دین، بردباری در ناملایمات و برنامه ریزی در زندگی». در گستردگى و تنگى روزى،هرگز نباید تصوّر کرد که وسعت رزق دلیل برمحبّت خداوند، و یا تنگى معیشت دلیل بر خشم و غضب اوست، زیرا خداوند گاه انسان را به وسعت روزى آزمایش مى کند و اموال سرشارى در اختیار او قرار می دهد، و گاه با تنگى معیشت، میزان مقاومت و پایمردى او را روشن مى سازد و آنها را از این طریق پرورش مى دهد .

انسان اگر بفهمد که دین چه می گوید و جه می خواهد هیچگاه در زندگی دچار مشکل و سردرگمی نمی شود و می تواند از خطرات و ناملایمات زندگی به سلامت و آرامش عبور کند. ما انسانها هرکداممان در زندگی این تجربه را داشته ایم که مسائل مالی سختی برما مستولی شده و چه اضطراب ها و نگرانی هایی را پشت سر گذاشته ایم ولی بعد از مدتی که اوضاع آرام و دلهره ها برطرف شده است  به آن ناراحتی ها و نگرانی ها خندیدیم و  فهمیدیم که چقدر بیهوده رنج کشیدیم و  بی خوابی و بیماریها دچار مان شده است. هدف هم همین است که باتمام رنج و تلاش ها به روشنى  ببینیم دست دیگرى نیز در کار است تا فراموش نکنیم در پشت عالم اسباب، دست قدرت مسبّب الاسباب کار مى کند. بنابراین چگونه می شود که این آرامش بعد از طوفان را بتوانیم در حین طوفان داشته باشیم؟! فهم از دین که در احادیث ما می گویند یک بخشی از آن همین است که اگر دیندار باشیم و به وظایف دینی خود عمل کنیم، مصداق مومن خواهیم  بود؛ یعنی فهم عمیق پیدا می کنیم، سپس بردبار و حلیم می شویم و در نهایت با برنامه ریزی  به امورات خود سر و سامان خواهیم داد. عمده ی مشکل ما در همان قدم اول است که دین را باور نداریم و دچار اضطراب می شویم و با تصمیمات غلط  اوضاع را وخیم تر می کنیم .

دین در مورد همه جنبه های زندگی ما حرف دارد و جنبه مادی زندگی بشر هم از این قاعده مستثنی نیست. راهکارهایی  که دین به ما آموخته است بسیار ساده و بی زحمت و همینطور شیرین و جذاب است که هم باعث نشاط در روح و جسم می شود و هم باعث گستردگی رزق.

اولین راه، دوری از گناه و استغفار به درگاه خداوند است، چه اینکه گناه یکی از دلایل تنگی معیشت زندگی است و دامنه وسیعی هم دارد. دین به ما می گوید که تقوا و پرهیزکاری داشته باشید که درهای رحمت الهی به روی شما باز شود.

راه دیگر دین، صله رحم و دیدار اقوام و آشنایان و بیماران است که باعث وسعت رزق می شود و امروزه حتی با یک پیام کوتاه هم می توان صله رحم داشت.

روش دیگر، صدقه دادن است. «صدقه» به عنوان یکی از انفاق های مستحب است که  نه تنها ثروت مان  را کاهش نمی دهد ، بلکه باعث  افزایش آن می شود.طبق توصیه ائمه علیهم السلام: «رزق خود را با صدقه دادن نازل کنید.
از جمله راههای دیگر، اخلاق خوش و مدارا با مردم است. اخلاق خوش داشتن هم از خانه و خانواده که شامل زن و بچه می شود وجود دارد تا همسایه، اقوام ،محیط کار و اجتماع.

مورد دیگر در آمدِ بی زحمت سحرخیزی است، چرا که رزق ها قبل از طلوع خورشید تقسیم می شود و خداوند برای  مسلمان، برکت را در صبح زود قرار داده است. ذکر خدا در بعضی از زمان ها اثر بیشتری دارد، هنگام سحر و بین طلوع فجر تا طلوع خورشید، تاثیر بیشتری در ازدیاد رزق و روزی انسان دارد. بنا به فرموده ی پیامبر (ص)
«تاثیر ذکر خداوند در کسب روزی از هنگام طلوع فجر تا طلوع خورشید، از تاثیر سفر تجاری بیشتر است.»

اذان گویی و یا همان تکرار عبارات اذان با موذن باعث از بین رفتن فقر از زندگی می شود که در این حیطه، وضو داشتن هم باعث افزایش رزق می شود و به فرمایش امام صادق علیه السلام هر کس وضو نداشت و درکارش موفق نبود جز خودش را سرزنش نکند

مورد دیگر در آمد زیاد، مهمان داری و پذیرایی از مهمان است که در دین ما  گفته می شود که مهمان رزق خود  را با خود می آورد و گناهان اهل خانه را می برد.

راه دیگر و مهم تر دین برای جلب روزی دعا کردن است. وقتی معیشت انسان به مشکل و مانع می خورد راه برون رفت از این گرفتاری دعا کردن زیاد و توجه به خداوند است و ائمه دین در این رابطه سفارشات بسیاری دارند. البته در دعا هم گفته می شود که دعا باید با اعتقادی راسخ و قلبی امیدوار باشد تا به سوی آسمان برود و مورد استجابت قرار گیرد و اگر این دعا به زودی مستجاب نشد باید صبور بود و از رحمت خداوند ناامید نشد.

شاید باورمان نشود ولی همین چند امر ساده می تواند گره های کور زندگی را حل کند، یادمان باشد که این راهکارها از منابع فیض و رحمت است و نباید  آنها را دست کم بگیریم.

بنابراین بهتر نیست برای بهبود اوضاع معیشت مان اوقات اضطراب و دلهره را بر سجاده نیاز بنشینیم و از آنچه کرده ایم عذر بخواهیم  و درهای رحمت خداوند را به روی خود بگشاییم؟!